Dzień 22 października zmienił po części życie Patryka, ale przede wszystkim życie osoby, której Patryk udzielił pierwszej pomocy, a tym samym przywrócił ją do życia. Jak doszło do tej sytuacji oraz jakie kwalifikacje pomogły Patrykowi w dokonaniu tak wspaniałego czynu, dowiecie się z wywiadu, jaki przeprowadziła redakcja „Zeteściaka” właśnie z tym uczniem.

Redakcja: Jak doszło do takiej sytuacji, iż znalazłeś się w miejscu, gdzie człowiek potrzebował tak znaczącej pomocy?
Patryk: Zadzwoniła do mnie mama z informacją, że obok przejścia podziemnego przy Alei Róż leży człowiek. Od razu pobiegłem sprawdzić,
co się dzieje. Kiedy dobiegłem, zobaczyłem starszego pana leżącego w pozycji bezpiecznej. Sprawdziłem jego czynności życiowe. Pan już nie oddychał, Przystąpiłem więc do RKO. Na szczęście udało mi się przywrócić temu panu czynności życiowe.

Redakcja: Co skłoniło Cię do pomocy i czy towarzyszył Ci strach?
Patryk: Pomocy zacząłem udzielać bez żadnego namysłu. Dla mnie osobiście był to obowiązek. A czy się bałem? Wydarzenia potoczyły się tak szybko, że nie myślałem o strachu. Myślałem tylko o tym jak najszybciej, a zarazem najlepiej wykonać pierwszą pomoc. Wiedziałem, że dużo od tego zależy – ludzkie życie. 

Redakcja: Gdzie uzyskałeś takie doświadczenie?
Patryk: Pierwszy raz miałem styczność z pierwszą pomocą w szkole. Następnie chciałem powiększyć swój bagaż doświadczeń, więc postanowiłem dostać się
do WOPR Dąbrowa Górnicza. Wszystko się udało odbyłem wszystkie szkolenia ratownicze i z zakresu reanimacji. Zostałem młodszym ratownikiem WOPR. Pracowałem również jako ratownik. 

Redakcja: Jakie rady chciałbyś przekazać kolegom?
Patryk: Na pewno to, żeby się nie bać, szkolić, bo nigdy nie wiadomo, kiedy  ta wiedza może się przydać i uratować komuś to, co najcenniejsze – życie. 
Pamiętajcie słowa "ten, kto ratuje życie jednego człowieka, ratuje cały świat".

Redakcja: Serdecznie dziękujemy za wywiad i gratulujemy takiej postawy  i czynu, którego dokonałeś.